Nagellak geschiedenis

De Geschiedenis van de nagellak

Waar komt het vandaan?
Waar werd het voor gebruikt?
Waar werd het van gemaakt?
Waar moet het aan voldoen?

Volgens bronnen blijkt dat rond 5000 voor Christus vrouwen hun nagels al heel belangrijk vonden.
Nog niet het kleuren of lakken, maar waarschijnlijk werden vrouwen in India al met henna gekleurde (versierde) nagels gezien.
Verder werden er allerlei middeltjes gebruikt om mengsels te maken die dienden als nagellak.

In 3000 voor Christus waren het de Chinese vrouwen die hun lak maakten van bijenwas, Arabische gom, eiwitten, gelatine,
en plantaardige stoffen, zoals geperste rozenblaadjes of orchideeën voor een mooi rood/roze kleurtje. Maar de droogtijd duurde wel uren.

Zo’n 600 voor Christus ging men gebruik maken van goud en zilver. Dit was echt een status van rijkdom en een teken van een hoge positie.

In de middeleeuwen was het helemaal gedaan met de behandelingen van de nagels, om er vervolgens in de renaissance juist weer
nog meer aandacht te geven.

In de 15e eeuw was misschien wel de voorloper van de nailart waar de Inca’s hun nagels versierde met adelaars tekeningen.

   

Vanaf 1800 tot 1900 was de manicure weer belangrijk voor vrouwen.

In het Victoriaanse tijdperk was schoon- en zuiverheid in, er werd gebruik gemaakt van citroensap of azijn in een badje om de nagels
gezond en mooi, schoon en wit te maken.

Rond 1932 werd de nagellak uitgevonden door Michelle Ménard, een Franse visagist, die was geïnspireerd door de autolak.
Vanaf die tijd is de nagellak voor de vrouw een niet meer weg te denken beauty item, het heeft niets meer met status te maken, maar
gewoon omdat wij vrouwen ervan houden.

Nagellaktips over de eigenschappen waar een nagellak aan moet voldoen:

• Het moet goed uitvloeien zodat het makkelijk opbrengt
• Het moet goed hechten.
• Snel drogen en hard worden.
• De juiste kleur en glans behouden in het gebruik van bijv. zeep.
• Enige tijd op de nagels blijven zitten zonder te barsten of bladderen (meestal enkele dagen).
• Waterbestendig zijn.
• Het mag niet schadelijk zijn voor de nagel of de huid.